Emma.

«Hallo Emma. Schön, dass du da bisch.»

 

Itz isches scho äs Jahr här, sit ig die Zile gschribe ha u dig ha dörfe i d’Arme nä. Ä unvergässleche Moment. Dini Akunft uf däre Wält het dir u dim Mami alles abverlangt. I dire Geburtsnacht hets one churze Schreckmoment gä, wo sech de aber zum Glück wieder het zum Guete gwändet. I bi so stolz uf öich, wie guet ihr das hit gmacht. Äs isch ä bewegendi u schöni Reis gsi, vo dim erschte Härzschlag bis zu dim erschte eigete Atemzug. Dörfe z’erläbe, wie du im vergangene Jahr bisch gwachse, di Körper immer meh hesch kenneglehrt u immer wieder öpis nöis hesch usegfunde, isch so ydrücklech. Das macht eim demüetig u dankbar. Äs isch immer wieder äs Wunder, we ä Mensch darf entstah. Das isch nid sälbschtverständlech.

 

I freuemi druf, mit dir uf Entdeckigsreis z’ga u üsi vom Schöpfer so wunderbar erschaffeni Wält immer wieder uf ds Nöie z’erkunde. I wirde dig lehre was ig weis u so guet ig cha ... u i bi sicher, ig lehre vo dir no viel meh. I ha mi nie gäge ds elter wärde gströibt u glich simer o itz nach paarne Länze, no einigi Sache fremd vo dr Erwachsenewält. Unnötig kompliziert u mengisch wenig amüsant. Vilech, will ig mi mit dä Wort vom Michael Ende so guet cha identifiziere: «einen Erwachsenen nennt man jenes Krüppelwesen, das in einer entzauberten Welt sogenannter Tatsachen existiert.» Emma, i hoffe, du hilfsch mir derbi, mis Chinderhärz ewig wild la z’schlah. 

 

Mis liebe, wunderschöne Meiteli. I bi so glücklech, dass du da bisch. I freuemi uf üser wunderbar-magische Abentüür, womer zäme dörfe erläbe. We d’Wält mal sötti z’Grau sy, male mir sie bunt – o denn, wes nid nötig isch schwinge mir dr Pinsel ... wills eifach Spass macht. Chum, mir male los. Uf dim Wäg dür ds Läbe wirdeni ig so lang a dire Site sy, wie das mis irdische Dasy zuelaht ... u wit drüber hinweg – i weler Form o immer. I liebe di.

 

«Hallo Emma. Schön, dass du da bisch.»

Us dä erschte Zile woni voreme Jahr für dig gschribe ha, isch äs Lied worde. I ha das a dire Toufi, mit dr Unterstützig vom Tinel, für dig gsunge. Äs isch äs Band wo üs für immer verbindet.

 

Emma.

Jwan Reber

 

Mis Läbe isch äs Buech u da stöh schöni Gschichte drin

u äs paar tüe no weh, aber äs isch nüm ganz so schlimm

I blettere Site um Site u schribe täglech öpis dri

I schribe über vieles, aber ging wie meh über di

 

Woni dis Härzli z’erschtmal ha ghört, isch d’Wält blibe stah

u miner Gedanke u Tröim hei sech afah überschlah

du bisch ä ewige Wunsch woni überall ha mitgno

du bisch äs chlises-grosses Wunder woni ha gschenkt übercho

 

Refrain

Hallo Emma – schön, dass du da bisch

weisch du ächt scho, wieviel du mir gisch

di Härzschlag isch äs Lied, mit dr schönschte Melodie

imene Läbe voller Liebi, wo ig immer da bi für di

 

Ersch denn we mä vermisst, kennt mä d’Bedütig vo dr Zit

u Zit het no viel meh Wärt übercho, sit dases dig git

äs git immer wieder mal Tage, da füehlemi läär u chli

aber sit dass du da bisch, zieht das Gfüehl schnäll verbi

 

Hand i Hand u Härz a Härz, stelle mir üs allem wo da chunt

u we d’Wält mal sötti z’grau sy, de male mir sie bunt

üses gmeinsame Abentüür faht jede Tag uf z’nöie a

i freuemi druf, mit dir u dim Mami, aller Wäge zäme z’ga