Dr Wäg.

Hüt Morge ufem Wäg für uf d’Büetz, ischmer ä Gedanke düre Chopf: « ... itz isches z’spät aber für das no z’früeh.» Sofort het mi dünkt, das kenni doch irgendwie. Ner ischmer dr Song vom Herbert Grönemeyer i Sinn cho: Der Weg. Da findt sech d’Zile: «nichts war zu spät aber vieles zu früh.» Da ig das Lied scho lang nüme ha ghört, hani das als Zuegfalle agnoh u has gad glost. Bim «Gröni» isches ja so, dass sy schroff u chli abghacket Gsang mengisch chli gwöhnigsbedürftig isch. Natürlech hei sech anderi Künschtler scho ä Spass drus gmacht, ihn äbe gad desdwäge ds parodiere. Aber genau dä Gsang zeichnet dr Gröni ja us. Wes nä nid gieb, würdme nä sueche.

Übere Gsang cha mä sech strite, klar – aber ou ganz klar isch, dr Herbert Grönemeyer isch ä grossartige Songschriber/Komponischt. Är het äs riesigs Repertoire a Songs u meh als ei Klassiker. Ig sälber bi zwar ke Fan aber ghöre die bekannte Lieder sehr gärn. U äbe gad «Der Weg» het mi scho bim erschte Mal ghöre berührt ... u das isch im 2002 gsi. Uff, isch das lang här. Denn isch d’Wält no ä anderi gsi ... mini eigeti u die um mi ume ou. Ersch später het das Lied sech immer meh mit sire Vielschichtigkeit offebart. We mä sälber Verluscht u Truur erläbt het, grabt sech dr Tegscht no töifer i ds Härz u tuet no chli meh weh.

I ha hüt das Lied mehrmals glost, dr Tegscht mehrmals gläse u mi dermit entsprächend usenandergsetzt. Um däne Wort no chli necher z’cho, hani sie i d’Mundart übersetzt. Gnau gno müessteme allwäh chli meh umschribe, will sech vilech nid ganz alles 1-zu-1 lat la übersetze. «Verdruss» seit allwäh chum öpper meh. «Trunke» gits ou nid würklech im Bärndütsche ... aber «bsoffe» passt nid. Hm. Itz hani halt «betrunke» drus gmacht ... betrunke vor Glück cha mä sy. Find ig. I ha bewusst probiert, die spezielli Sprach la z’stah, wo äbe ds Original usmacht. U gad will ig mig mit däm zum Teil stichwortartige u glich poetische Tegscht so usenandergsetzt ha wie bis itz no nie, heter mig ou gad preicht, wie no nie. Woni die bärndütsche Wort ha gläse u ha la sacke, hets mi hurti ghuddlet ...

Dr Herbert Grönemeyer het das Lied sire verstorbene Frou gwidmet u het vielschichtigi Gfüehlswälte drin verpackt. Bi aller Truurigkeit, wo das Lied i sech treit, dringt trotzdäm Zueversicht düre ... äs zeigt uf, dases witer geit, ou we mä öper oder öpis mues zrügglah ... la ga. «Nöii Zitreis. Offeni Wält.» Bi aller Schwermuet isch das Lied atribe vo Hoffnig u Dankbarkeit.

Ou we dr Wäg nid für aller glich läng u nid für aller glich beschaffe isch ... ou we sech üser Wäge mehrmals chrüze u mä witi Streckene gmeinsam geit ... jede Mensch het äbe sy eiget Wäg. I bi dankbar für aller wo a mire Site gö, Hand i Hand u als Erinnerig töif i mir ... «Ha di sicher i mire Seele. I trage di bi mir bis dr Vorhang gheit.»

Dr Wäg

Herbert Grönemeyer

U hie no ds Video vo däm schön-truurige Song.

Merci Gröni. Ou we du die Zile wahrschinlech nie würdsch läse, chöme d'Vibes sicher i irgendere Form bi dir a ...